نقوش دیواری آرامگاه ها در جمهوری مسجد غدیر بلوار معلم مشهد اسلامی ایران را می قدرت در دو نحوه دکوری و روایی مشاهده نمود که نوع دکوری آن غالباً عاری از نقوش انسانی و جانوری میباشد و در آن از طرحهای اسلیمی، خطایی و هندسی مستعمل و چنین طرح ها با مدل معماری سازه تطابق بیشتری داشته و شاید بتوان آنرا عنصری از موادتشکیل دهنده تزییناتی معماری به اکانت آورد.
مغایر آن نوع روایی که بیشتر از نقوش انسانی و جانوری فایده گرفته در بیشتر مفاد هماهنگی از پیش تعریف و تمجید گردیده ای با معماری سازه ندارد.
عموماً چنین نگاره ها مسجد غدیر فلاحی مشهد به نظر مضمونی ارتباطی با فرد مدفون نداشته و مقصود آن‌ها به تصویر کشیدن صحنه های معنوی و دلاورمردیهای اجداد آن‌ها زیرا فرستاده(ص)، حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) میباشد.
در واقع مضمون را از خارج آورده و دیوار ساختمان آرامگاه را بعنوان بستری مطلوب برای تصویب آثارش یافته میباشد. همینطور از نگرش رابطه با معماری نیز نگارگری ها فاقد هماهنگی بنیادی بوده و شاید ادله آنرا بتوان در عدم اجرای هم زمان آنان دانست بگونه ایکه غالبا اجرای مسجد بابا غدیر مشهد این نقوش به پس از کامل شدن ساختمان گشوده میگردد.
بدین ترتیب معمار در هنگام ایجاد کرد سازه جای خاصی را بعنوان بستر نگارگری در لحاظ نداشته و از طرفی نقاش فارغ از پیش گویی ساختار و صورت و تقسیم بندی دیوارها مبادرت به کشیدن نقوش نموده گاهی باطن درگاهیها را نگارگری کرده اند که نوعی کادربندی از روش طاقچه و درگاهی و رف برای نقوش ساخته شده است، مانند آقارودبند در دزفول البته دربیشتر مفاد قسمتهایی که میدان مشاهده کرد گسترده تری داشته اند مسجد بابا قدرت مشهد آیتم اعتنا نگارگر بوده میباشد.
نقوش دیواری آرامگاه ها در جمهوری مسجد غدیر بلوار معلم مشهد اسلامی ایران را می قدرت در دو نحوه دکوری و روایی مشاهده نمود که نوع دکوری آن غالباً عاری از نقوش انسانی و جانوری میباشد و در آن از طرحهای اسلیمی، خطایی و هندسی مستعمل و چنین طرح ها با مدل معماری سازه تطابق بیشتری داشته و شاید بتوان آنرا عنصری از موادتشکیل دهنده تزییناتی معماری به اکانت آورد.
مغایر آن نوع روایی که بیشتر از نقوش انسانی و جانوری فایده گرفته در بیشتر مفاد هماهنگی از پیش تعریف و تمجید گردیده ای با معماری سازه ندارد.
عموماً چنین نگاره ها مسجد غدیر فلاحی مشهد به نظر مضمونی ارتباطی با فرد مدفون نداشته و مقصود آن‌ها به تصویر کشیدن صحنه های معنوی و دلاورمردیهای اجداد آن‌ها زیرا فرستاده(ص)، حضرت علی(ع) و امام حسین(ع) میباشد.
در واقع مضمون را از خارج آورده و دیوار ساختمان آرامگاه را بعنوان بستری مطلوب برای تصویب آثارش یافته میباشد. همینطور از نگرش رابطه با معماری نیز نگارگری ها فاقد هماهنگی بنیادی بوده و شاید ادله آنرا بتوان در عدم اجرای هم زمان آنان دانست بگونه ایکه غالبا اجرای مسجد بابا غدیر مشهد این نقوش به پس از کامل شدن ساختمان گشوده میگردد.
بدین ترتیب معمار در هنگام ایجاد کرد سازه جای خاصی را بعنوان بستر نگارگری در لحاظ نداشته و از طرفی نقاش فارغ از پیش گویی ساختار و صورت و تقسیم بندی دیوارها مبادرت به کشیدن نقوش نموده گاهی باطن درگاهیها را نگارگری کرده اند که نوعی کادربندی از روش طاقچه و درگاهی و رف برای نقوش ساخته شده است، مانند آقارودبند در دزفول البته دربیشتر مفاد قسمتهایی که میدان مشاهده کرد گسترده تری داشته اند مسجد بابا قدرت مشهد آیتم اعتنا نگارگر بوده میباشد.
امامزاده علی اکبر آرادان