علی (علیه السلام) درباره زبیر فرمود: ” پیوسته زبیر مردی از ما اهلبیت بود تا این که فرزند شوم و ناخلف او عبدالله، بزرگ شد (و اورا از ما مستقل کرد).”ب) ضرورت تسریع در تربیت فرزندان از طریقه امام علی (علیه السلام)برای موجوداتی که در نحوه تغییر تحول، تحول، رشد و تکامل میباشند، معمولاً موسم مناسبی وجود دارااست که در آن به بهترین و مناسبترین پرورش خود میرسند و اثرها آیتم انتظار از آنها تجلی مییابد، گلها در موسم بهار میرویند، چشمهها در فصل زمستان سرازیر میشوند. ابرها در فصلزمستان بارور میشوند و قطرات بارانش، میهمان زمین میگردند و… تربیت فرزند نیز موسم مناسب خود را دارد که در آن خوب و ریلکستر به بار مینشیند.موسم مناسب تربیت، در اوایل زندگی یعنی فرصت کودکی، نوجوانی و عنفوان جوانی است، آنگاه که فرزند هنوز قلبی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد آسمانی و بیآلایش دارااست، آنگاه که هنوز هواهای نفسانی و خواهشهای غیر انسانی به سرزمین وجود او هجمه نیاورده، بعد از آن که هنوز پلیدیها و زنگارها میهمان ناخواسته دل او نگشته و کشت زار دل او آماده پذیرش هر بذری هست.از سوی دیگر والدین به عنوان مهمترین مربیان فرزندان خود نیز همیشه زمان و طاقت تربیت ـ که امری ظریف و در عین حالا غامض میباشد را ندارند زیرا سپس که بهار عمر والدین به روزهای آخر رسید و ضعف و سستی بر آن ها مستولی گشت و خاطرشان چونان جسمشان به ضعف و نقصان گرائید، توان تربیت و راهنمایی موءثر را نداشته و از اجرای نقش مربیگری برای فرزندان، عاجز میشوند.علی (علیه السلام) مربی بزرگ بشریت در منشور تربیتی خود به امام حسن مجتبی (علیه السلام)، بهاین نکته مهم و ظریف اعتنا نموده و نگرش تربیتی گران سنگی ارائه نموده است؛ آن حضرت فرموده اند:“فرزند دلبندم! چون دیدم سالیانی را پشت سر نهاده و به سستی در افتاده ام، بدین وصیت برای تو مبادرت نموده ام و خصلت هایی را در آن بر شمردم پیش از آن که مرگ بشتابد و من را دریابد و آنچه در آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد تفکر دارم به تو ناگفته ماند یا اندیشهام همچون تنم، نقصان بهم رساند یا پیش از راهنمایی من، پارهای خواهشهای نفسانی بر تو غالب شود یا فریبندگی های فقید تو را بفریبد و همچون شتری گریزان و نافرمان باشی. و به صدق که دل جوان، همچون زمین ناکشته است، هر چه در آن افکنند، بپذیرد.پس به متانت آموختنت پرداختم پیش از آن که دلت دشوار گردد و خِرَدت، هوایی دیگر گیرد… -و در قسمت دیگر آن، میفرماید: “…- چون به عمل تو چونان پدری کریم اهمیت داشتم و بر ادب آموختنت عملکرد گماشتم، چنان دیدم که این اهمیت در عنفوان جوانیات به عمل رود و در بهار زندگانی که نیتی پاک داری و نفسی صاف و بی آلایش..ج) هدف آخری از تربیت فرزنددر نظام تربیتی اسلام، گفت و گو اهداف، از کلیدی ترین مباحث بوده و منزلت اصلیّی در آن دارد به دلیل آنکه فارغ از داشتن هدف و انتخاب آن، قابلیت برنامه ریزی و نیز تحقیق شغل های تربیتی به آسانی ممکن نیست. در تربیت فرزندان آن هم در جامعه اسلامی، داشتن هدف های الهی بسی اصلیّ و انتخاب کننده است.اینک سؤال این است که در نظام تربیتی اسلام، غرض از تربیت چه باید باشد؟ آیا مقصود صرفاً تولید نسل رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و افزودن بر اعضای جامعه می باشد؟ آیا هدف تنهاً رویش فرزند سالم می باشد؟ آیا هدف، تربیت نیروی انسانی برای تداوم جامعه اسلامی و به اعمال رسانیدن امور آن می باشد؟ و یا این که علاوه بر اینها، اهداف مهمتر و مقدس تری وجود دارد؟ و بالاخره از نگرش تبارک مربی اسلام، علی (علیه السلام)، هدف از داشتن فرزند و تربیت آن چیست؟با نگاهی به نظر ها و سیره تربیتی علی (علیه السلام) آشکار میشود که در نظام تربیت اسلامی، هدف آخری از تربیت، رسیدن فرزند به رده اطاعت وعبودیت الهی است، غرض آخری، تربیت انسانی هست که فرمانبردار خدا و تسلیم درآستان او باشد.امیرمؤمنان علی (علیه السلام) ضمنا حدیثی شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد پیش از میلاد فرزند، مقصود نهایی از تربیت را به طور غیر مستقیم بیان نموده و به واقعیت آن حضرت در سفره تربیتی خویش، بدین هدف تحقق بخشیده و فرزندان خود را با توجه به آن، تربیت نمودهاند. مرحوم ابن شهرآشوب به سند خود از آن حضرت نقل می کند که فرمود: “من از آفریدگار خویش، طلب فرزندان خوشگل شکل و نیکوقامت ننمودهام، بلکه از پروردگارم خواستهام، فرزندانم فرمانبردار او باشند و از او بترسند تا هنگامی با این صفات به آنها نظر افکنم، مایه چشم روشنی من باشند.روانشناسی شرعی مخاطبانسنت مطالعات فرهنگی، در مرز در بین علوم اجتماعی و علوم انسانی قرار دارد. در حوزه روانشناسی، مکاتب مختلفی برای مطالعه و مطالعه وجود دارد که برای مثال آنها می توان به دو مکتب رفتارگرا و شناخت گرا اشاره کرد. رفتارگرایی بر تغییرات قابل مشاهده در کردار تأکید داشته، و یادگیری را در یک روند ارتباطی میان جایزه و پاسخ محاسبه می کند؛ درحال حاضر آن که شناخت گرایی، بر تحقیق فرایندهای درونی انسان و فهم و پندار او متمرکز هست و تفسیرگر برداشت ها و دریافتهای درونی او میباشد.مکتب شناخت گرا در روانشناسی، با سنت مطالعات فرهنگی و در بهره نظریه دریافت، پیوندهای مفهومی و نحوه شناختی عمیقی دارد در این نگرش، این پیش فرض وجود دارااست که پیامهای رسانهای دارای معانی ثابت یا ذاتی نیستند، بلکه به هنگام دریافت محتوا از سوی استفاده کننده میباشد که آن ها معنا پیدا می کنند. بنابراین، مخاطب مولد معناست و آنهارا بر اساس مختصات فرضی و موقعیت فرهنگی خود دریافت و تعبیروتفسیر می کند.از حیث نگارنده، دیدگاه شناخت گرا موضوع ای را فراهم میاورد که پیامآفرینان با شیوه استنباط کودک ها و نوجوانان در سنین گوناگون از موضوعات و مفاهیم دینی آشنایی پیدا کنند و با پذیرش نوعی مخاطب محوری در ارتباطات، به چارههای نوین و بسیار مؤثری در ارتباطات فقهی دست یابند.خوشبختانه در سال های اخیر، موفقیت های قابل توجهی بر اثر این توجهات به دست آمده، که گروه کتاب های درسی هدیه های آسمان در طول ابتدایی که جدیدا چاپ شده است، گواه این معناست. البته متأسفانه موردها متعددی نیز پیش میآید که وظایف اساسی در برنامه های شرعی خردسال ها حکایت از واگرایی بین رسانههای سنتی، مکتوب و الکترونیک در حوزه ارتباطات شرعی دارااست.
علی (علیه السلام) درباره زبیر فرمود: ” پیوسته زبیر مردی از ما اهلبیت بود تا این که فرزند شوم و ناخلف او عبدالله، بزرگ شد (و اورا از ما مستقل کرد).”ب) ضرورت تسریع در تربیت فرزندان از طریقه امام علی (علیه السلام)برای موجوداتی که در نحوه تغییر تحول، تحول، رشد و تکامل میباشند، معمولاً موسم مناسبی وجود دارااست که در آن به بهترین و مناسبترین پرورش خود میرسند و اثرها آیتم انتظار از آنها تجلی مییابد، گلها در موسم بهار میرویند، چشمهها در فصل زمستان سرازیر میشوند. ابرها در فصلزمستان بارور میشوند و قطرات بارانش، میهمان زمین میگردند و… تربیت فرزند نیز موسم مناسب خود را دارد که در آن خوب و ریلکستر به بار مینشیند.موسم مناسب تربیت، در اوایل زندگی یعنی فرصت کودکی، نوجوانی و عنفوان جوانی است، آنگاه که فرزند هنوز قلبی مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد آسمانی و بیآلایش دارااست، آنگاه که هنوز هواهای نفسانی و خواهشهای غیر انسانی به سرزمین وجود او هجمه نیاورده، بعد از آن که هنوز پلیدیها و زنگارها میهمان ناخواسته دل او نگشته و کشت زار دل او آماده پذیرش هر بذری هست.از سوی دیگر والدین به عنوان مهمترین مربیان فرزندان خود نیز همیشه زمان و طاقت تربیت ـ که امری ظریف و در عین حالا غامض میباشد را ندارند زیرا سپس که بهار عمر والدین به روزهای آخر رسید و ضعف و سستی بر آن ها مستولی گشت و خاطرشان چونان جسمشان به ضعف و نقصان گرائید، توان تربیت و راهنمایی موءثر را نداشته و از اجرای نقش مربیگری برای فرزندان، عاجز میشوند.علی (علیه السلام) مربی بزرگ بشریت در منشور تربیتی خود به امام حسن مجتبی (علیه السلام)، بهاین نکته مهم و ظریف اعتنا نموده و نگرش تربیتی گران سنگی ارائه نموده است؛ آن حضرت فرموده اند:“فرزند دلبندم! چون دیدم سالیانی را پشت سر نهاده و به سستی در افتاده ام، بدین وصیت برای تو مبادرت نموده ام و خصلت هایی را در آن بر شمردم پیش از آن که مرگ بشتابد و من را دریابد و آنچه در آدرس مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد تفکر دارم به تو ناگفته ماند یا اندیشهام همچون تنم، نقصان بهم رساند یا پیش از راهنمایی من، پارهای خواهشهای نفسانی بر تو غالب شود یا فریبندگی های فقید تو را بفریبد و همچون شتری گریزان و نافرمان باشی. و به صدق که دل جوان، همچون زمین ناکشته است، هر چه در آن افکنند، بپذیرد.پس به متانت آموختنت پرداختم پیش از آن که دلت دشوار گردد و خِرَدت، هوایی دیگر گیرد… -و در قسمت دیگر آن، میفرماید: “…- چون به عمل تو چونان پدری کریم اهمیت داشتم و بر ادب آموختنت عملکرد گماشتم، چنان دیدم که این اهمیت در عنفوان جوانیات به عمل رود و در بهار زندگانی که نیتی پاک داری و نفسی صاف و بی آلایش..ج) هدف آخری از تربیت فرزنددر نظام تربیتی اسلام، گفت و گو اهداف، از کلیدی ترین مباحث بوده و منزلت اصلیّی در آن دارد به دلیل آنکه فارغ از داشتن هدف و انتخاب آن، قابلیت برنامه ریزی و نیز تحقیق شغل های تربیتی به آسانی ممکن نیست. در تربیت فرزندان آن هم در جامعه اسلامی، داشتن هدف های الهی بسی اصلیّ و انتخاب کننده است.اینک سؤال این است که در نظام تربیتی اسلام، غرض از تربیت چه باید باشد؟ آیا مقصود صرفاً تولید نسل رزرو مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد و افزودن بر اعضای جامعه می باشد؟ آیا هدف تنهاً رویش فرزند سالم می باشد؟ آیا هدف، تربیت نیروی انسانی برای تداوم جامعه اسلامی و به اعمال رسانیدن امور آن می باشد؟ و یا این که علاوه بر اینها، اهداف مهمتر و مقدس تری وجود دارد؟ و بالاخره از نگرش تبارک مربی اسلام، علی (علیه السلام)، هدف از داشتن فرزند و تربیت آن چیست؟با نگاهی به نظر ها و سیره تربیتی علی (علیه السلام) آشکار میشود که در نظام تربیت اسلامی، هدف آخری از تربیت، رسیدن فرزند به رده اطاعت وعبودیت الهی است، غرض آخری، تربیت انسانی هست که فرمانبردار خدا و تسلیم درآستان او باشد.امیرمؤمنان علی (علیه السلام) ضمنا حدیثی شماره تلفن مسجد غدیر باباعلی ارشاد مشهد پیش از میلاد فرزند، مقصود نهایی از تربیت را به طور غیر مستقیم بیان نموده و به واقعیت آن حضرت در سفره تربیتی خویش، بدین هدف تحقق بخشیده و فرزندان خود را با توجه به آن، تربیت نمودهاند. مرحوم ابن شهرآشوب به سند خود از آن حضرت نقل می کند که فرمود: “من از آفریدگار خویش، طلب فرزندان خوشگل شکل و نیکوقامت ننمودهام، بلکه از پروردگارم خواستهام، فرزندانم فرمانبردار او باشند و از او بترسند تا هنگامی با این صفات به آنها نظر افکنم، مایه چشم روشنی من باشند.روانشناسی شرعی مخاطبانسنت مطالعات فرهنگی، در مرز در بین علوم اجتماعی و علوم انسانی قرار دارد. در حوزه روانشناسی، مکاتب مختلفی برای مطالعه و مطالعه وجود دارد که برای مثال آنها می توان به دو مکتب رفتارگرا و شناخت گرا اشاره کرد. رفتارگرایی بر تغییرات قابل مشاهده در کردار تأکید داشته، و یادگیری را در یک روند ارتباطی میان جایزه و پاسخ محاسبه می کند؛ درحال حاضر آن که شناخت گرایی، بر تحقیق فرایندهای درونی انسان و فهم و پندار او متمرکز هست و تفسیرگر برداشت ها و دریافتهای درونی او میباشد.مکتب شناخت گرا در روانشناسی، با سنت مطالعات فرهنگی و در بهره نظریه دریافت، پیوندهای مفهومی و نحوه شناختی عمیقی دارد در این نگرش، این پیش فرض وجود دارااست که پیامهای رسانهای دارای معانی ثابت یا ذاتی نیستند، بلکه به هنگام دریافت محتوا از سوی استفاده کننده میباشد که آن ها معنا پیدا می کنند. بنابراین، مخاطب مولد معناست و آنهارا بر اساس مختصات فرضی و موقعیت فرهنگی خود دریافت و تعبیروتفسیر می کند.از حیث نگارنده، دیدگاه شناخت گرا موضوع ای را فراهم میاورد که پیامآفرینان با شیوه استنباط کودک ها و نوجوانان در سنین گوناگون از موضوعات و مفاهیم دینی آشنایی پیدا کنند و با پذیرش نوعی مخاطب محوری در ارتباطات، به چارههای نوین و بسیار مؤثری در ارتباطات فقهی دست یابند.خوشبختانه در سال های اخیر، موفقیت های قابل توجهی بر اثر این توجهات به دست آمده، که گروه کتاب های درسی هدیه های آسمان در طول ابتدایی که جدیدا چاپ شده است، گواه این معناست. البته متأسفانه موردها متعددی نیز پیش میآید که وظایف اساسی در برنامه های شرعی خردسال ها حکایت از واگرایی بین رسانههای سنتی، مکتوب و الکترونیک در حوزه ارتباطات شرعی دارااست.